Kendimi kayıplardayım.
Paha biçilmez bir duyguymuş, yenice keşfediyorum. Kaybettim sandığım benler kimler? Seyrediyorum.
Bir gün bir rüya gördüm.
Yaşsız bir yaştayım, etrafımda çocukluğumu paylaştığım arkadaşlarım; birlikte güldüğüm, üzüldüğüm, büyüdüğüm.
Burası bir hırka dükkânı, ilginç. Rengarenk hırkalara bakıyoruz hepimiz, üstümüzdekiler yetmezmiş gibi yenilerini giymeye hevesimiz büyük.
Sonra bir şeyler oluyor; arkada gizli bir kapı açılıyor, kapıdan geçenler dışarı çıkınca tüm yüklerinden özgürleşmiş bambaşkalarına dönüşüyorlar. Herkes o kapıdan içeri girmeye pek hazır, ikili gruplar olup başlıyorlar geçit törenine. Ben hem tek hem sona kalıyorum.
O an herkesin ve her şeyin dışında kalma hissi sarmalıyor bedenimi…
Bu nasıl bir şok?
Bi’ dakika yaa, nasıl oldu da ben yapayalnız kaldım böyle, yoksa korkuyor muyum?
Dükkândan dışarı atıyorum kendimi, madem “grupların” dışında kaldım, kendi istediğim gibi dolaşıp keyfime bakacağım.
Lakin o keyfe bakamıyorum. O bana bakıyor, ama yanına çağırmıyor beni.
Aaa, bak burada da yalnızım!
Çiçeklerle süslenmiş sokaklarda yürürken bir anda bir şey ruhuma görünür oluyor. Bir gruba “ait” olsam da olmasam da korksam da korkmasam da kapının öte tarafında ne olduğunu bilmemenin huzursuzluğuna ve hatta bir başınalığıma rağmen o kapıdan içeri gireceğim. Çünkü ben tüm bunların hepsinden daha öte, daha büyük, daha çok, daha başka bir şeyim. Ben ben’im.
Hızla dükkâna dönüyorum. Tabi ki herkes çıkmış çoktan, tabi ki bir tek ben kalmışım, bir de üstüne en sona kalmışım (bunu zaten en başından beri biliyoruz). Oh be, bana zor görünen her şeyi koluma takıp geçiyorum eşikten.
Sonsuz bir karanlık.
Dışarı çıktığımda bildiğim bilmediğim, olduğum olmadığım her şeyi geride bırakan, tüm hallerimle hemhal, kaybettim sandığım tüm benlerle genişleyen, büyüyen, çoğalan oluyorum.
Ve kalbim yerinden fırlayacak gibi atarken bu heyecana oldukça zıt bir sessizlikle fısıldıyor.
“Kendine hoş geldin.”
©mümkün dergi
Yasal Uyarı: Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Yuka Ajans Yay. ve Org. Tic. Ltd. Şti.’ye aittir. Köşe yazısı/haberin tamamı ya da bir kısmı kaynak gösterilmesi ve/veya habere aktif link verilmesi halinde dahi kesinlikle kullanılamaz.
Ayrıntılar için lütfen tıklayınız.
