“Yalnızlık insanın kendini tanımasının ön koşuludur.”

Carl Jung

Sabahları sessizliğe uyanmak. Önce kahve makinesinin düğmesine basıp, en sevdiğin müziği açmak. Belki ılık bir duşun ardından, defterine sabah notları yazmak, kendi kendine dans etmek ya da evden çalışmak… Günün menüsünü sadece kendi zevklerine göre hazırlamak. Kimseye açıklama yapmadan yaşamak… Tüm bunlar kulağa harika geliyor değil mi? Bu rutinler, bir bağımlılığa dönüştüğünde “toksik” olabiliyor. Kişinin kendisiyle mutlu olması, başkalarıyla mutsuz olması anlamına gelmemeli.

Günümüzde yalnızlık ve özgürlük kelimeleri genellikle yan yana kullanılır oldu. Kalabalıklar her zaman yorucu, tek başına olmaksa her zaman besleyici ve iyileştirici olarak tanımlanıyor. Ama her konuda olduğu gibi bu kavramlarda da işin dozu arttıkça, anlam kargaşası ortaya çıkıyor. Yalnızlık bağımlılık haline geldiğinde, baş etmesi kolay olmayan bir psikolojik huzursuzluğa dönüşebiliyor.

Yalnızlık güzeldir çünkü;

• Kararları tek başına alma özgürlüğü harikadır.
• Kendine her zaman alan ve zaman yaratma hakkın vardır.
• Yaratıcılık ve üretkenliği besler, kendini tanıma yolculuğunu destekler.
• Bağımlı ilişki döngülerine saplanmanı engeller.
• Kendi kendine mutlu olma beceresi paha biçilemez bir lükstür.

Yalnızlığın sessiz riskleri;

• Duygusal kaslarını zayıflatır. Uzun süreli yalnızlık, beyindeki sosyal ağlarla ilgili bölgelerin aktivitesini azaltır.
• Uzun süreli yalnızlıkların ardından zaman zaman, bağ kurmaktan kaçınma hatta korkma gibi psikolojik zorlanmalar yaşanabilir.
• Yalnızlık bencillik duygusunu besler. Kıvamında olduğunda bu durum bir avantajdır ama aşırı hale geldiğinde bir süre sonra kişi çevresi tarafından mecburi bir yalnızlığa itilebilir.
• Huzura kaçış olarak yalnızlık seçildiğinde kişi güçlü hissederken, bu kendinden bile kaçış haline geldiğinde gerçekleri görememeye neden olabilir ve sahte bir konfor alanı yaratır.

YALNIZLIK VE KENDİNİ TANIMA

Tabii ki yalnızlık sadece kaçış değil, bazen bir buluşmadır. Yalnız kalarak insan kendini başkalarının aynasına ihtiyaç duymadan, sadece iç sesiyle tanınır.  Jung’un “gölge arketipi” kuramı, kişinin bastırdığı yönleriyle yüzleşmesinin çoğu zaman yalnızlıkta gerçekleştirebildiğini söyler.

Yalnızlık, şu alanları açabilir:

• İçsel ihtiyaçları tanıma
• Bastırılmış duyguları fark etme
• Hayatın gidişatını gözden geçirme
• Anlam arayışında derinleşme

YALNIZLIKLA SAĞLIKLI BİR İLİŞKİ KURMAK İÇİN 5 ÖNERİ

1.Yalnızlığı seçtiğin anları fark et:

Kendine şu soruyu sor: “Bugün gerçekten yalnız kalmaya mı ihtiyacım var, yoksa bir temastan mı kaçıyorum?” Bu soruyu her yalnızlık anında sessizce düşünmek bile farkındalığını artırır.

2. Küçük dozlarda sosyalleşmek iyidir:

Yalnızlıktan tamamen vazgeçmek zorunda değilsin ama yalnız olmadığın anlara da ihtiyacın olduğunu fark etmelisin.

• Haftada 1 kişiyle kahve içmek,
• İlgi alanında çevrim içi bir gruba katılmak,
• Sessizce bir parkta insanlarla aynı ortamı paylaşmak,
• Bir hobi edinmek,
• Spora salonuna kaydolmak bile bir başlangıç olabilir.

Sosyal temas illa konuşmak değildir, bazen sadece “orada olmak” da iyi gelir. Ayrıca gözlemleme yeteneğini de geliştirir.

3. Yalnızlığı kurgula

• Günlük tut
• Sessiz yürüyüşler planla
• Meditasyon ve nefes egzersizleri yapmaya çalış.
• Sabah uyandığında kişisel bakımın için bir rutin oluştur.

4. Duygusal kaslarını çalıştır:

Uzun süre yalnız kalan biri için duygusal temas yorucu gelebilir. Küçük küçük başla.
* Gün içinde en az bir kişiyle selamlaş.
* Sokak hayvanlarıyla iletişim kur. Hatta bağ kurabildiğine ve sorumluluk alabildiğine inandığında bir dost sahiplenmek çok iyi hissettirecektir.
* Sesli kitap veya podcast dinlemek karşındakilere odaklanma yeteneğini geliştirmene yardım edebilir.

5. Profesyonel destek almaktan çekinme

Yalnızlık bazen farkında olmadan geçmiş deneyimlerle birleşmiş olabilir.
Bir psikologla görüşmek hem yalnızlıkla hem de duygusal kaçınmayla ilgili farkındalığını artırır. Özellikle; sürekli yalnız kalma ihtiyacı duyuyorsan, yakın ilişkilere karşı yoğun kaçınma hissi yaşıyorsan ve sosyal ortamlarda yüksek kaygı hissediyorsan destek almaktan çekinme.

MİNİ TEST: YALNIZLIKLA İLİŞKİN NASIL GİDİYOR?

(Evet/Hayır olarak cevapla)

1. Uzun süre yalnız kaldığımda rahatlıyorum ve kimseyi özlemiyorum.
2. İlişkiler bana yorucu ve karmaşık geliyor.
3. Kendi alanımı paylaşmak bana zor geliyor.
4. Biriyle bağ kurduğumda huzurum bozuluyor gibi hissediyorum.
5. Birine ihtiyaç duymak zayıflık gibi geliyor.
6. Uzun zamandır içimi açtığım biri olmadı.
7. Yalnızlık artık bana bir tercih değil, “olması gereken” gibi geliyor.

0–2 Evet: Yalnızlıkla sağlıklı bir bağ kuruyorsun.
3–5 Evet: Yalnızlık senin için güvenli bir alan hâline gelmiş olabilir.
6–7 Evet: Yalnızlık, görünmez bir savunma duvarı olabilir. Belki de artık bir “dönüş” zamanı gelmiştir.

Evet yalnızlık güzeldir. Cesaret ister. Çoğu kişi için tek başına olmak bir kabusken, bir başına var olabilmenin verdiği özgürlük ve güven hissi harikadır. Yalnızlar aslında kahramandır. Hayatı omuzlarında taşımaktan çekinmez hatta bundan gizli bir haz alırlar. Ama yalnızlık bir izolasyona dönüştüğünde aslında bir kaçıştır. Kırılmaktan, yorulmaktan hatta konuşmaktan kaçmaktır ve bu çok cesurca bir hareket olmayabilir. Bu nedenle yalnızlık bir bağımlılığa dönüşmeye başladığında biraz durup düşünmek gerekiyor. “Yalnızlığı yanlış anlamış olabilir misin?” Bu soruyu daha önce kendine hiç sormadıysan, şimdi tam zamanı!

©mümkün dergi

Yasal Uyarı: Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Yuka Ajans Yay. ve Org. Tic. Ltd. Şti.’ye aittir. Köşe yazısı/haberin tamamı ya da bir kısmı kaynak gösterilmesi ve/veya habere aktif link verilmesi halinde dahi kesinlikle kullanılamaz.
Ayrıntılar için lütfen tıklayınız.