Kadın: O saate kadar kadınla ne toplantısıymış bu, bu kadar? İnsanın bir dur noktası olur.
Erkek: Ya ne alakası var ya? Ben çalışıyorum biz tatillere rahat gidelim diye. Tabii ki bu insanlara zaman ayıracağım.
Kadın: Beni dinlemediğin kadar başkasını dinlemen nedir ya böyle? Kazandığın tüm paralar için çok teşekkürler sağ ol da ben başka bir şeyden bahsediyorum.
Erkek: Yine suçluyorsun ya, hep böylesin. Ben bu şekilde şimdi nasıl devam edeyim? Seninle neyi, nasıl paylaşayım? Artık tüm motivasyonum gitti.

İki taraf da bir şeyler söylüyor ancak iki taraf da duyulmadığına inanıyor. Ne olacak şimdi bu kırgınlıkla? Kadın, bir kenara çekilip düşünce dünyasının rüzgarıyla mı savrulsun? Erkek, tüm ruh fermuarını çekip bundan sonra meşgul olduğu konuları kendine mi saklasın?

Canlı yayından bant kaydına

İpin bir ucu kadında, bir ucu erkekte. “Bir daha bu yaşanmasın” diye hangi rolleri biçtiler acaba birbirlerine?

Erkeğin ruh fermuarının arkasında dolaşıp duruyor sorular: Hep mi böyle olacak? İlişki bu mu demek? Söylemesem daha iyi. Kadın ise düşüncelerinin dümenini çoktan elinden kaçırmış, her şeyi bilmenin peşinde. Salon kadını çizgisinden çıktı çıkacak. Umutsuzlukla düşündüklerine inanmak, susup önlem aldığını zannetmek, sorun yokmuş gibi yapıp donuk gözlerle yatağa girmek de bu sevdaya dahil artık.

Canlı yayın, çoğu kişiye zormuş gibi gelir. Pek haksız da sayılmazlar. Özgün olmak, anda olmak, akışta olmak, hesapsız olmak, duygular bastırınca pek de kolay değil hani. Ancak kendiliğinden, birden bastıran bir yağmurun altında özgürce ıslanmak daha heyecanlı. Bant kaydındaysa böyle riskler yoktur, her zaman şemsiyeler hazırdır.

Peki sabah kalktıklarında nasıl devam edecekler? Aynı iş, aynı düşünceler, aynı tavırlar… Yeni bir günde, taze seçimler yapma hakları olduğunu bilmeyenler için genelleme fişleri çoktan basıldı bile!

Bant kaydı yükleniyor

Sürekli -dir, -dur’lu cümleler, her şeyin hep öyle olacağına inanmalar… O yağmurda ıslanmamak için tüm sonbaharı yok saymalar başlar. Kadın kontrol iplerine daha sıkı tutunur. Adamsa daha da boş vermiş gibi yapıp sır küpüne döner. İstikamet, tatsız tuzsuz bant kaydı!

Bant kaydında senaryo da diyaloglar da aynı tabii. Koşa koşa aynı işteki aynı kişilere anlatılmayı bekliyorlar.

“Ya hep müdahale abi! Hep baskı! Ne yapsam olmuyor, bıktım yani.”

“Hiç anlamıyor ya, o şimdi ben onu kıskanıyorum sanıyor. İki satır konuşamıyoruz. Tatile gidelim diyeymiş! Parasını verip mi konuşayım evde?”

Yayında teknik aksaklıklar

Günler geceleri, suskunluklar göz kaçırmaları kovalıyor ve neşesiz bildirimler dolduruyor evin içini. Başkalarından bahsediyorlar, komik videolara gülüyorlar, arkadaşlarına ev sahipliği bile yapıyorlar.

Geçti sanıyorlar. Ta ki yeniden benzer bir toplantı gelip çattığında erkeğin bilgi vermeme hakkını kullanmasına kadar. “Aman şimdi sıkıntı çıkmasın ya, bizimki geçen vır vır anlatıyordu” deyip “o toplantıya” gittiğini söylemek yerine kankalarla buluşmaya gittiğini söyleyiveriyor. Kıskançlıkla mı uğraşacağım şimdi, diye iç geçiriyor.

Ah geçmemiş! Genelleme fişleri müfredata girmiş.

Bant kaydı tadınızı yeterince kaçırdı mı? Ay evet hep böyle oluyor diyenler dillerindeki “hep”i nazikçe yere bıraksınlar. Sizi sıkan, üzen, yoran, hayal kırıklığına uğratan şeyler yok sayınca geçmiyor değil mi?

Belki de yeniden capcanlı hissetmek için var saymanın tam zamanıdır.

©mümkün dergi

Yasal Uyarı: Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Yuka Ajans Yay. ve Org. Tic. Ltd. Şti.’ye aittir. Köşe yazısı/haberin tamamı ya da bir kısmı kaynak gösterilmesi ve/veya habere aktif link verilmesi halinde dahi kesinlikle kullanılamaz.
Ayrıntılar için lütfen tıklayınız.