Bugün vazgeçmek hakkında yazmayı çok istedim. Daha önce başka bir köşede bırakmak hakkında yazdığımdan acaba tekrar mı olur diye yazar hassasiyetimle kendimi de

Sevgili Gupse Özay’ın vizyondaki filmi Lohusa, çıktığı günden itibaren ilgimi çekiyor. Lohusalık sürecini iki kere deneyimlemiş bir anne olarak ve her ikisinde de

Bu yazımla çok kapsamlı bir konuyu kendi kişisel tespitlerimle tartışmaya açmak gibi bir niyetim var. Umuyorum ki başarabilirim. Ve umuyorum ki taraflı olmadığımı,

Mümkün Dergi’nin Sevgili Okurları, Spiritüel konulara meraklı ve bilgili bir kitle olarak tahmin ediyorum ki empat* kelimesini daha önce birçok defa duymuşsunuzdur. Bu

Bu aralar ne hikmetse karşıma çok fazla çıkan bir kelime var. Dolu dolu bir kelime: Affetmek. Zira benim çekim alanım ruhsal gelişime hizmet

Altın Çağ girişinin biraz zorlu olacağını bizim gibi ruhsallıkla uğraşan kelime işçileri ve şifacılar sezgisel olarak çok iyi biliyorduk. Hele sevgili gezegenimiz bin

Varoluşumdaki mutlak yalnızlık ve dışımda zuhur eden çok gerçekçi illüzyonu fark etmek Yeni yılın bu ilk günlerinde zamanın aslında bir illüzyon olduğunu düşünürken

Hemen her gün cümlelerimizin içine sığışan bazı kelimeleri durup düşünmeye ne kadar vaktimiz oluyor? Biraz üzerine emek harcamak bizi daha dengede yapar mı?